Fectio
Index
|
|
klik hier
|
Houten, 2003 |
Het was
inmiddels mei en ik kreeg eindelijk de bestelde helm, een
zogenaamde Intercisa, genoemd naar de vindplaats
in voormalig Joegoslavië. Een goed excuus om de nieuwe
tunica en de laatste aanwinst te showen, de werppijlen
oftewel plumbatae. Eigenlijk te weinig licht
voor de foto's. in augustus ging dat gelukkig beter, en
de laatste series zijn van oktober.
De nieuwe wollen tunica. |
De plumbatae zijn dodelijke darts. |
De Intercisa iv wordt gezien als een
type infanterie helm, howel het onzeker is of
zo'n typologie wel bestond. |
Plumbatae, gedragen in het schild. |
Detail. |
Kleding
eerst;
De rode wollen braccae (broek) moet je niet
dragen als het heet is. De nieuwe tunica heeft
brede roden clavi (verticale strepen) over de
schouders, en 6 orbiculi (cirkels) op de
schouders, heupen en de rug. Hoewel deze normaliter
geweven werden, heb ik voorlopig gewone effen gebruikt.
Deze wollen tunica is ok niet voor de zomer, net als de
grote mantel, de sagum. Deze heeft eveneens twee
orbiculi op de voor- en achterkant. de mantel
wordt vastgemaakt met een 4de-eeuwse fibula, een
zogenoemde kruisboog-speld, die wordt geassocieerd met
het laat-Romeinse leger. Deze spelden werden aan de
lopende band geproduceerd door de staat in Pannonia
(Hongarije) en vervoerd naar alle uithoeken van het
Romeinse Rijk.
Ik heb de schoenen aangepast van een gesloten schoen naar
een semi-open model, die meer voorkwamen in de 3de en 4de
eeuw. De cingulum (riem) heeft een rode
sluitings-riem gekregen. riemen zoals deze worden ook
geassocieerd met Romeinse soldaten, maar we kennen ze ook
van germaanse huurlingen die dienst deden in het
laat-Romeinse leger.
De Fectienses Seniores tonen hun
nieuwste outfit. Links Chariovalda in
dress- down uniform, rechts Valerius in
gevechtstenue. |
Chariovalda van de Salische franken. De
lans is het voornaamste wapen van de
laat-Romeinse infanterist. |
Valerius Vitalis, van de Chamavi, in
volle bepantsering.. |
.. en slechts met het (bloedige) zwaard. |
Chariovalda met de nieuwe tunica. |
Vervolgens,
bepantsering;
De cassis of galea (helm) is een
zogenoemd infantrie type dat bij Intercisa/Dunapentele in
voormalig Yougoslavie werd gevonden. We noemen dit een Intercisa
type iv. De metalen kam heeft tot speculaties geleid
dat het hier een helm van een oficier zou betreffen,
alhoewel daar geen bewijs voor is. Helmen zoals deze en
zelf veel mooiere werden ook door gewone soldaten
gedragen, terwijl duidelijk is van grafmonumenten dat
zulke helmen niet alleen voor officieren waren.
Defensieve houding, met de scuta die het
grootste deel van het lichaam beschermen. |
Door het dragen van de speer onder de bovenarm
wordt nog minder van het lichaam getoond. |
Tenslotte, wapens;
het voornaamste wapen van de infanterist was de contus
(lans, speer), welke tussen de 1.9 and 2.7 meter land kon
zijn. De meeste veldslagen werden met de speer
uitgevochten, pas als deze brak of nutteloos werd, trok
men het zwaard. De spatha (langzwaard) was dus
na de speer het belangrijkste wapen, voor de infanterie
alswel de cavalerie. tegen het gebruik in heb ik de mijne
lange tijd rechts gedragen, omdat het anders constant
tegen het schild aan bonkte. maar hieronder meer over dat
onderwerp.
Nieuw in het magazijn waren de plumbatae
(verzwaarde werppijlen). Deze werden niet horizontaal
gegooid zoals moderne darts, maar juist onderhands in een
wijde boog gegooid. Op deze manier kregen ze een hoge
sneheid, om dan verticaal op de vijand te landen. Deze
kreeg weinig kans om ze af te weren, en het penetrerend
vermogen was groot. Hierboven is mijn oplossing te zien
hoe ze waarschijnlijk werden vervoerd in het schild.
We
gingen eens kijken bij wat onze nieuwe 'basis', gaat
worden, het fort bij Vechten, en we schoten een sessie om
de site eens uit te testen. Het licht was goed, miscchien
wat te fel, maar de herfstkleuren gaven de omgeving een
speciale sfeer. natuurlijk, het IS een 19de-eeuwse
fortificatie, dus zijn we constant omgeven door stenen
bunkers en muren, maar het meeste is overgroeid met gras
en bomen en dus zie je er soms niets van. Tenslotte staat
dit fort bovenop de vicus van het fort dat in de 3de eeuw
verlaten werd. De balken zijn net gezaagd voor de te
bouwen replica van de wachttoren:
Chariovalda met z'n nieuwe fibula. |
Poseren voor nog een foto. |
Miles uit de late 3de eeuw. |
Chariovalda en Valerius, milites
van Fectio. |
Het kruisen der spathae.. |
..verdedig het Rijk! |
Herfst en een laatste fotosessie dit jaar.
Het licht wordt minder, maar dat geeft diepere kleuren,
vooral van e opvallende tunica, die geverfd is met een
warme diepparse verf. Het licht in de achtertuin werd te
slecht en we verhuisden naar de straat, voor ons huis en
voor het kinderdagverblijf - tot vreugde van mijn zoontje
Jeroen en zijn vriendjes..
De lachende soldaat.. |
Een comitaten- sis in het bos.. |
Werpen met de plumbatae. |
Meer een prive- militia? |
Studie van de helm. |
Er waren nog een paar laatste
veranderingen te melden. Ik had nu 5 plumbatae,
allemaal netjes beschilderd in de kleuren zoals
aangegeven in de 5de-eeuwse De Rebus Bellicis.
Zoals Vegetius voorschreef, worden er 5 gedrage
in het schild, klaar voor gebruik. Ik heb ook de riem/cingulum
aangepast, zodat de spatha volgens de regels aan
de linkerkant komt te hangen. Zodoende kan de zwaardriem
weg, en hangt het zwaard toch stabiel, direct aan de riem
bevestigd.
|
